Het geluk lachte Leonie (27) toe; ze had een pittig werken-leren traject afgesloten met een vaste aanstelling als verzorgende IG. Ze had zoveel zin om al haar kennis in praktijk te brengen en de patiënten in hun onzekere positie de best mogelijke verzorging te bieden. Tot 9 mei 2016… Een bestelbus reed met volle vaart op haar stilstaande auto, waardoor haar wereld er ineens heel anders uitzag. Van een energieke jonge vrouw in de bloei van haar leven, veranderde zij in een teruggetrokken vrouw die vooral pijn, stress en uitval had.
Diagnose: whiplash
“Het is ‘pas’ 5 jaar, maar tegelijkertijd heb ik het gevoel er al een mensenleven op te hebben zitten. De afgelopen 5 jaar stonden vooral in het teken van pijn, stress en behandelingen. Direct na het ongeval is er een MRI gemaakt, waar al snel de diagnose whiplash uit kwam. Dat leek ook te kloppen, want ik had alle klachten die daarbij horen: hoofd- en nekpijn, geheugenverlies en een slechte concentratie.
Verschillende specialisten
Na die diagnose kon ik direct revalideren. Het jaar dat op het ongeval volgde heb ik verschillende artsen, fysiotherapeuten, psychologen, maatschappelijk werkers en manueel therapeuten bezocht. Toch werd de pijn er niet minder op. Tijdens die periode was er ook veel getouwtrek over de aard van mijn klachten. Er moest een advocaat aan te pas komen, omdat de man die mij aanreed probeerde de schadelast te beperken. Heel frustrerend allemaal. En het gaf veel stress. Dit zorgde er, naast de pijnlijke klachten, voor dat ik regelmatig flauwviel.
Flauwvallen en weer opstaan
Uiteindelijk werd de situatie onwerkbaar. Letterlijk. Door het flauwvallen moest ik alle zeilen bijzetten. Ondertussen was ik namelijk bevallen van een prachtige dochter en daar wilde ik boven alles voor zijn en voor kunnen zorgen. Mijn ex-werkgever bood een 2e spoortraject en een loopbaantraject aan, maar beide leverden niets op. Voor mijn gevoel werd ik alsnog aan mijn lot overgelaten en moest ik het zelf uitzoeken.
Geneesheer
Rond oktober 2020 kwam mijn moeder enthousiast met de naam van een alternatieve therapeut aan. Zij had hier goede resultaten over gehoord en onder het motto ‘baadt het niet, dan schaadt het niet’ wilde ik het wel proberen. Deze man had ik 4 jaar eerder moeten ontmoeten! Zijn behandeling kan ik het beste omschrijven als een soort boor die op mijn nek werd gezet (niet letterlijk), waardoor de wervels recht werden gezet en de spieren ontspanden. Dat gaf letterlijk zoveel lucht!
Samenwerking met Omzien
Niet lang daarna voelde ik mij zoveel beter, dat mijn ex-werkgever mij in contact bracht met Omzien. Na een eerste contact met Hermien, werd de samenwerking in gang gezet. Zo zie ik het ook echt. Zij heeft mij het gevoel gegeven dat ik er niet meer alleen voor stond. Ik moest een beroepskeuzetest maken, waar de zorg toch nog sterk naar voren kwam. Vervolgens heeft Hermien een aantal instellingen in de buurt gevonden en gevraagd welke mijn interesse hadden. In overleg is besloten dat Hermien het eerste contact zou leggen met de instellingen, omdat ik het vertrouwen in mijzelf nog niet helemaal had teruggevonden.
Nieuw werk
Wonder boven wonder vond ik precies in die tijd zelf ook wat: begeleider op een dagbesteding voor mensen met een psychische beperking. Wél met mensen, maar fysiek geen zwaar werk. Perfect dus. Hermien heeft mij in de opbouw naar werk heel fijn begeleidt. Zij was ook degene die mij aanraadde niet te hard van stapel te lopen. Het gevolg is dat ik nu een contract heb voor 16 uur! Hopelijk kan ik het in de toekomst, wanneer mijn dochter naar school gaat, nog wat uitbouwen. Voor nu is het perfect. Omzien heeft mij gesteund op zakelijk vlak en tegen alle mensen in een soortgelijke situatie zou ik dan ook willen zeggen: geef de hoop niet op!”
