Evi had een energiek en sociaal leven: een leuke baan als accountmanager voor een tof kledingmerk, goede vrienden die ze uiteraard vaak wilde zien en een fijne band met haar familie. Tot haar vader in het ziekenhuis belande en zij daarna steeds meer ‘vage’ klachten kreeg: hoofdpijn, dubbelzien, buikpijn, moe en meer klachten van deze aard. Bezoek aan de huisarts wees in eerste instantie niets uit. Totdat zij bij een waarnemende arts kwam die op de hoogte was van de privéomstandigheden. Hij stelde een kristalheldere diagnose: psychische overbelasting. Een burn-out dus. En dat was precies waar ze op haar 29ste niet op zat te wachten…
Geven en nemen
“Ik had natuurlijk al langer klachten, maar die wist ik vakkundig te negeren. Ondanks dat ik mijn werk heel leuk vond, werd er veel meer verwacht dan gegeven. Zo was ik in mijn eentje verantwoordelijk voor heel Nederland én België. Ik leefde zo ongeveer in mijn auto en liep voortdurend op mijn tenen. Er was totaal geen waardering of begrip. Pas toen mijn vader in het ziekhuis werd opgenomen en ik op enorm veel onbegrip stuitte bij mijn toenmalige werkgever leek het hek van de dam. Achteraf gezien niet zo gek.”
Nooit meer terug
“Eind 2017 werd de diagnose gesteld en werd ik doorgestuurd naar de psycholoog. Deze gesprekken waren fijn, maar uiteindelijk moest ik het toch zelf gaan doen. Dat herstel duurde lang, maar heeft mij sterker en wijzer gemaakt. Mezelf op de eerste plek zetten leek lange tijd zo egoïstisch, maar nu weet ik beter. Uiteindelijk voelde ik me goed en sterk genoeg om te kijken naar nieuw werk. Dat ik niet meer terug wilde naar mijn oude werkgever stond als een paal boven water.”
Willen & kunnen
“Via de arbodienst kwam ik in contact met een jobcoach. Met haar heb ik gesprekken gevoerd over wat ik wilde en hebben we via verschillende testen bepaald wat goed bij mij zou passen. Hier kwam uit dat het commerciële helemaal niet goed paste en ik juist een service georiënteerde functie zou moeten uitvoeren. Toevallig kende mijn jobcoach een klantadviseur bij de Rabobank, die ook buddy is. Zij regelde een oriënterend gesprek met haar om te kijken naar de inhoud van zo’n functie.”
Gat in het cv
“Ondertussen maakte ik mij regelmatig zorgen over het gat dat was ontstaan op mijn CV. De Rabobank sprak mij als organisatie namelijk enorm aan en ik wilde voorkomen dat zij een verkeerd beeld van mij zouden krijgen. De klantadviseur stelde mij gerust, door te vertellen dat Rabobank juist erg bezig was met inclusiviteit en liever naar ‘het complete plaatje’ keek. Hierop gaf zij mij het nummer van Omzien met de boodschap dat ik daar eens mee zou moeten praten.”
Warm bad
“Begin 2021 maakte ik een afspraak met Hermien en was overweldigd door de warme ontvangst. Het was voor mij een enorme eye-opener: zo kunnen mensen dus ook met elkaar omgaan. Heel fijn. Tijdens het gesprek gaf ze aan dat de functie waar ik voor op gesprek was geweest, toevallig open stond bij de Rabobank. Voorafgaand aan het sollicitatiegesprek heb ik veel aan Hermien gehad. Ze heeft me vertrouwen gegeven door de gesprekken te simuleren en tips te geven. De gesprekken bij de Rabobank voelden daardoor heel relaxed en niet onbelangrijk: ik werd aangenomen!”
Terugval
“Helaas sloeg dit enthousiasme snel om in neerslachtigheid. Ik had na een paar weken wederom weinig energie en herkende in vroeg stadium wat signalen. Dat gaf stress, want na alles wat zij voor mij gedaan hadden, kon ik toch niet weer ziek worden? Met Hermien hierover gesproken en zij adviseerde om me ziek te melden. Ook Rabobank reageerde hier heel lief op en gaf mij de ruimte.”
Een nieuwe rol
“Deze ruimte hebben we gebruikt om te achterhalen waar het fout is gegaan. Dat bleek in de ad-hoc stressvolle situaties te zitten die de functie met zich meebracht. Ik was simpelweg niet in staat om het los te zien. Aangezien ik graag wilde blijven en de Rabobank mij ook wilde houden, ben ik samen met Omzien en Rabobank op zoek gegaan naar een nieuwe rol. Die hebben we gevonden in een afdeling waar ik op de achtergrond collega’s ondersteun. Ik ben dus zeker met klanten en service bezig, maar hoef niet ad-hoc te reageren op veranderende omstandigheden. Het is een superleuke functie en ben blij met de kansen die mij geboden zijn. Mijn energielevel is weer hoog, ik heb zin om aan het werk te gaan én mijn sociale leven weer op te pakken. Het is fijn om weer écht mee te draaien in de maatschappij!”
